Zatraceni w teatrze

Amelia Krysik klasa 2d

 

08.10.2021 r.

 

Recenzja „Werther”

 

       Miałam przyjemność być drugi raz na spektaklu w Wielkim Teatrze i znowu aktorzy nie pozwolili wyjść widzom wyjść bez zachwytu i uśmiechu na twarzy. Pierwsza część bardziej mi się podobała niż druga.

       W pierwszej część więcej się działo, było bardziej dynamiczniej. W tedy bardzo się w czułam i przeżywałam razem z śpiewakami, a najbardziej gdy Charlott nie mogła być z swoją miłością. Werthera grał Lenardo Caimi, bardzo realistycznie i pięknie. Jego głos zaczynał czarować widzów. Charlotte grała Irena Zhytynska, Alberta – Stanisław Kufkyuk, Sophie – Sylwia Olszyńska, Le Bailli – Jerzy Butryn, Schmiat – Jacek Ornafa, Jahhan – Szymon Raczkowski, Bruhlmann – Igor Buczyński, Kötchen – Katarzyna Ćwiek. Wszyscy aktorzy zrobili doskonałą robotę, brawa dla nich były na stojąco. Dużą rolę również miała orkiestra pod opieka znakomitego dyrygenta Patricka Fournilliera. Podczas spektaklu czasem orkiestra nic nie grała i w takich momentach śpiewacy swymi niesamowitymi głosami malowali historię Werthera. Scenografia bardzo uboga, było tylko siedem czy osiem krzeseł, jeden obraz na ścianie i duże klocki do zabawy dla dzieci. Scena miała z tyły kolejną odsłonę, która robiła wrażenie oddali, jakiegoś innego świata. Było to niesamowite.

        Po operze miałam mieszane uczucia, lecz po dłuższym zastanowieniu się, po dłuższej chwili jestem szczęśliwa, że zdecydowałam się na niego pójść. Wielkie brawa dla każdego śpiewaka, śpiewaczki, dla każdego muzyka, dla dyrygenta, reżysera. Stefana Heinirichs, kostiumografa i scenografa. Wolfgeng Gussmann. Wszystkich polecam, ja jestem pod wielkim wrażeniem i dla pracy i całego spektaklu.